het water klettert
in mijn fontein voor katten
aldus de wifi
nu de stilte valt
en ik in halfduister zit
vervolgt ons gesprek
vrije gedachten
ik raak verstrengelt in jou
haren als klimop
ik heb een muze
verlangen schrijft mijn gedicht
muze heb je mij
tranen druppelen
in mijn warme glas cognac
ied’re slok van jou
wijsheid spreekt zich uit
als ouderen praten – toch
ook hun blinde vlek