over de opvoeding van een turks meisje

fatma

ik werd 7 jaar
en ik mocht niet meer met jongens spelen
ik moest moeder helpen met de afwas
en het huishouden

ik werd 7 jaar
ik wist niet eens waarom ik niet met jongens mocht spelen
samen met moeder deed ik alles
een wasmachine hadden wij niet
ik vond het oneerlijk

ik werd 7 jaar
en mijn broers mochten alles
ik moest voor de kleinste dingen smeken
want ik was een meisje
en zij waren de jongens

ik werd 7 jaar
en mijn broers gingen moeder minder respecteren
maar moeder durfde niets te zeggen
want vader hield mijn moeder klein

ik werd 7 jaar
en ik begreep niet waarom mijn ouders
zich heel anders gingen gedragen
wat ik de ene keer mocht
mocht de andere keer niet meer

ik werd 7 jaar
en ik merkte dat de relatie
met mijn vader verwaterde
hij zei: van een turks meisje
worden andere dingen verwacht

ik werd 7 jaar
ik mocht niet uitgaan
alleen naar een winkel
of naar de bieb
ik was een meisje en ze waren bang
dat ik ontmaagd werd

ik werd 7 jaar
en ik vond het zo oneerlijk
de touwtjes werden opeens strak
in de handen gehouden
ik vond het zo oneerlijk