op zee

eindeloze lange zwarte golven
een zilveren glinstering hier en daar
deze zee met haar sierlijke vormen
is de zee waarop ik vaar

de onstuimig woeste donkere nacht
brengt ons een gevaarlijk grimmig wolkendek
doet haar golven stijgen tot ongemak
en kleurt mijn zee tot smaragd

toch heeft ze ook een helder lichtbaken
dus daarop navigeer ik al zo lang
met haar bescherming tegen de rotsen
voorkomt zij zo mijn ondergang

maar dooft dit licht
dan is alle hoop verloren
stuurloos dool ik hier dan rond

om uiteindelijk vast te lopen
en kapot te moeten gaan
op haar ruwe ondergrond