je had het niet moeten zeggen
een uitzichtloze grauwe vlakte
met kale takken hier en daar
maakt voor mij nu de omgeving

je had het niet moeten doen
een grauwe grijze schemering
met gure wind door mijn haar
maakt voor mij nu de tijd

waar ik vandaan kom
waar ik heen ga
dat weet ik niet
er is geen weg meer terug
het is lopen om het lopen
leven om het leven

hades

leed is het onwrikbare definitieve
van het onveranderbare
had het maar niet gezegd
had het maar niet gedaan
waar is mijn lichtpunt nu heen gegaan