Auteur: Ricardo Verver


Op 23 september komt mijn nieuwe single online! De single heet ‘A Party at the Moon’ en is eigenlijk een heel vrolijk nummer waarin alles dat gek is mag. En inderdaad, ik heb soms ook wel eens mijn vrolijke momenten en dit was er één van. 😉

The song is about just having fun. To do what you like to do and being happy. Without limitations. Not even the boundries of the laws of physics. So why not have a party at the moon? It would be so much fun! I’ll bring my sombrero! And that is the way the song was created. Just by doing what felt right. No boundries in the composing of the song, no limitations in the proces of creation. It’s all just having fun.


Ik heb een plantje staan op mijn bureau en mijn tuin met alle prachtige struiken en bloemen gaat binnenkort op de schop voor een uitbouw van ons huis. Met mijn gedachten aan de planten die er staan, bedacht ik me het volgende: er is een struikje dat ik zo mooi vind.


Deze week is er mijn nieuwe single, Inspirational Conference, uitgekomen. De achterliggende gedachte van dit nummer wordt misschien wel het best weergegeven door de onderstaande uitspraak van de Amerikaanse psycholoog Carl Rogers (1902 – 1987):

Het is verbazingwekkend hoe ogenschijnlijk onoplosbare zaken zich oplossen als iemand luistert, hoe ogenschijnlijk onontwarbare problemen helder kunnen worden als je wordt gehoord.

Carl Rogers

De single is net als mijn extended play, Moments, te beluisteren via de bekende streaming platforms.


Tot nu toe had ik nog nooit muziek op basis van een gedicht geschreven. Dat heb ik wel eens omgekeerd gedaan, dus een gedicht op basis van muziek geschreven. Het gedicht ’s winters is namelijk ooit eens door mij geschreven op de prachtige muziek van Erik Satie (Gnossienne No. 1).

Nu had ik alleen al langer een eigen gedicht waarvan ik vond dat er muziek bij hoorde. Dus heb ik me er toch maar aan gewaagd en het blijkt dat beide creatieve processen, het schrijven van een gedicht en het schrijven van muziek, ook bij mij elkaar niet in de weg hoeven te staan.

Het gedicht (de zon, de maan en de sterren) had ik nog niet online staan, maar nu de muziek erbij af is, zet ik het toch ook online. De muziek is onderaan het gedicht te beluisteren.


Afgelopen week heb ik een zonnige fotosessie gehad op het strand nabij Kijkduin. Ik heb er geen problemen mee om voor publiek op een podium te staan, maar een fotosessie is toch anders. Ik moest er echt aan wennen om continue gefotografeerd te worden. Iedere kant en iedere beweging van mij is vastgelegd die ochtend, denk ik. Er zijn dan ook heel veel foto’s gemaakt, waarvan uiteindelijk een klein deel ‘goedgekeurd’ is voor publicatie. Ik ben erg tevreden met de resultaten ervan.

De foto’s zijn te bekijken op deze pagina.

Al heb je niet altijd een keuze in hoe iets afloopt, je hebt altijd een keuze in hoe je ermee omgaat.